Դասի բովանդակությունը.
- Զոհել անհատին (այսինքն բնակչութկանը) հանուն ×-ի։
վազգեններըը խփում էին պացիֆիստներին ու նահանջողներին։
Ուստի մարդն արժեք չի։ Ուստի օկ ա, որ հանուն ×-ի (ասենք Ղարաբաղի) 1 մլն+ մարդ փախնի, որ փրկվի։
- Փոքր խումբ որոշում ա ինչն ա ճիշտ, որն ա լավը (պրոլետարիատի / օրենքի դիկտատուրա)։
- Արժեհամակարգի բացակայություն։ Կարելի ա ամեն ինչ հանուն ×-ի։ Օրինակ` սպանել, խաբել, տանջել, վրեժ հանել… մահն ա դառնում գերագույն նպատակն ու ձգտումը (օրհներգը վկա)։
- Քաղաքականությունը նույնականացվում ա իշխանության և կառավարման հետ։
Քաղաքականությամբ զբաղվել նշանակում ա կառավարե°լ, ղեկավարե°լ։
Էստեղից էլ ծնվում ա “մեսիայի կոմպլեքսը”, գալիս են “փրկիչներ”, որ “փրկեն”։ Նրանք էլ դառնում են բռնապետեր։
Նոր Զելանդիայում ուզում են 2008-ից էս կողմ ծնվածներին արգելեն ծխել ու ծխախոտ գնել։ Ինչի° անհատն ինքը չպիտի որոշի ինչ անի։ Կոլեկտիվիստական արժեհամակարգում անգամ քո միտքն ու մարմինը պիտի ծառայեն կոլեկտիվին։ Դու պետք ա հուզվես × օրհներգից ու դրոշի, ատես × մարդկանց և այլն։ Դու չպետք ա աբորտ անես կամ մարմնիդ տատու խփես։ Իհարկե կրոնն ա սրա հիմքը դրել։
- Անհատի տեսակետն ու ինիցիատիվան դեն են նետվում որպես անհետաքրքիր, անպետք, խանգարող բաներ։
Հայկական եռեսնամյա կոլեկտիվիստական էքսպերիմենտի արդյունքները։
Հայկական 150-ամյա էթնոնացիոնալիստական էքսպերիմենտի արդյունքները…
Ֆաշիզմի հետևանքները։
Սոցիալիզմի հետևանքները (ԽՍՀՄ, Մաո, Շվեդիա)։
- Պարտքի ու մեղքի ինստիտուցիոնալիզացիան։ Դու պարտք ես։ Գերի ե°ս ընկել` ինքդ ես մեղավոր։ Վատ հայ ես։ Պտի քեզ տրաքացնեիր։ Ամեն ինչում մեղավոր ա անհատը։
- Կոլեկտիվիզմը պահանջում ա անջատել սեփական ուղեղը, մերժել անգամ ինքնապաշտպանության, կյանքի րեֆլեքսը։ Պետք ա պառրաստ լինես սպանել և մեռնել ամեն պահի։ Պետք ա հույզերով առաջնորդվես։
Կիսվիր քո դիտարկումներով ու տեսակետներով ներքևում։